درمان تاندونیت آشیل با ورزش، ارتز، فیزیوتراپی، تزریق استروئید و …

هدف از درمان تاندونیت آشیل کاهش درد ، التهاب و سفتی است. در اینجا، ما به بررسی علل، علائم و انواع مختلف درد پاشنه آشیل، همچنین گزینه‌های گسترده‌ای از درمان تاندونیت آشیل، از جمله راهکارهای پیشگیری از بازگشت مشکل، خواهیم پرداخت.

تاندون آشیل، بزرگترین و قوی‌ترین تاندون بدن است، اما به دلیل فعالیت بیش از حد، ممکن است به التهاب و ترمیم ناقص مبتلا شود. تاندونیت آشیل، که عبارت است از التهاب تاندون آشیل، یکی از شایع‌ترین علل درد پاشنه است. بهبودی کامل در این بیماری ممکن است ماه‌ها طول بکشد، بنابراین درمان زودرس و موثر تاندونیت آشیل امری ضروری است.

در این متن، ما علل، علائم و انواع مختلف درد پاشنه آشیل را بررسی می‌کنیم، همچنین گزینه‌های گسترده‌ای از درمان تاندونیت آشیل، از جمله روش‌های پیشگیری از بازگشت مشکل، را بررسی خواهیم کرد.

علت تاندونیت آشیل چیست؟

تاندون آشیل در پشت ساق پا دیده می‌شود که دو عضله ساق پا gastrocnemius و soleus را به استخوان پاشنه معروف به calcaneus متصل می‌کند.

طول تاندون تقریباً شش اینچ است. الیاف عضلانی از پشت ساق پا عبور کرده، نود درجه دور خود می‌چرخند و سپس وارد پاشنه می‌شوند.

تاندون آشیل بسیار قوی است و می‌تواند تا دوازده برابر وزن بدن را تحمل کند اما بسیار انعطاف پذیر نیست، بنابراین مستعد آسیب است. شکل آن مانند ساعت شیشه‌ای است که در بالا و پایین نسبت به وسط گسترده‌تر است.

درد پاشنه آشیل  بیشتر به دلیل استرس مکرر از طریق تاندون ایجاد می‌شود تا آسیب خاصی. تاندون دچار خستگی می‌شود و قادر نیست به طور صحیح از میکروترومای مکرر بهبود یابد. الیاف کلاژن که باید به خوبی تراز شوند، شروع به ضعیف شدن می‌کنند و اتصالات عرضی بین آن‌ها شکسته می‌شود که نتیجه پارگی میکروسکوپی در تاندون است.

درمان موثر تاندونیت آشیل به تشخیص صحیح علت مشکل بستگی دارد. علل شایع تاندونیت آشیل عبارتند از:

• سفتی یا ضعف عضلانی: سفتی و ضعف در عضلات ساق پا باعث ایجاد تنش و استرس بیشتر در تاندون می‌شود که می‌تواند باعث تاندونیت آشیل شود
• تغییر بیومکانیک پا: موقعیت غیرطبیعی پا مانند پرونیشن زیاد، صافی کف پا و سفتی مفصل باعث ایجاد فشار بیشتر بر تاندون می‌شود و احتمال آسیب آشیل و تاندونیت ناشی از آن را افزایش می‌دهد.
• خار استخوان: خار استخوان زمانی ایجاد می‌شود که بدن لایه‌های اضافی استخوان را در جهت محافظت از خود در برابر اصطکاک یا استرس مکرر قرار می‌دهد. خارهای سوختگی معمولاً در پشت پاشنه به دلیل پوشیدن کفش‌های بسیار تنگ ایجاد می‌‌شوند که اغلب به عنوان “ضربه پمپ” یا به دلیل سفت شدن عضلات شناخته می‌شوند. خار استخوان روی تاندون مالیده می‌شود و منجر به آسیب و التهاب تاندون می‌شود
• افزایش ناگهانی سطوح فعالیت: تغییر شدت، دفعات یا میزان ورزش می‌تواند باعث التهاب تاندون شود

تاندونیت آشیل را از کجا می‌گیرید؟

تاندونیت آشیل می‌تواند در دو مکان ایجاد شود

• التهاب تاندون: این در قسمت پایین پاشنه جایی که تاندون به استخوان پاشنه متصل می‌شود، رخ می‌دهد. این می‌تواند روی هر کسی تأثیر بگذارد، خواه سبک زندگی فعال یا کم تحرکی داشته باشد. این مشکل می‌تواند با رشد استخوان اضافی معروف به خار استخوان در پاشنه همراه باشد که مشکل را تشدید می‌کند.
• تاندونیت بدون تزریق: این در وسط تاندون در حدود دو تا چهار سانتی متر از مچ پا، جایی که تاندون در باریک‌ترین حالت خود قرار دارد و بدترین منبع خون را دارد، رخ می‌دهد. تاندونیت تمایل دارد ورزشکاران و افراد جوان را تحت تأثیر قرار دهد.

درمان موثر تاندونیت آشیل باید محل خاص مشکل را هدف قرار دهد. گاهی اوقات تاندونیت می‌تواند به تاندونوز در جایی که هیچ نشانه‌ای از التهاب وجود ندارد، پیشرفت کند اما در عوض ضایعات دژنراتیو دیده می‌شود.

علائم تاندونیت آشیل 

سه علامت اصلی که اغلب با تاندونیت آشیل در ارتباط هستند عبارتند از:

• درد پاشنه و ساق پا: این ناحیه بیشتر از ناحیه تاندونیت است و گاهی اوقات به ناحیه ساق پا و پاشنه پا منتشر می شود. درد تاندونیت آشیل معمولاً بدترین چیزی است که در صبح یا بعد از استراحت طولانی مدت ایجاد می شود. چند قدم اول شما اغلب رنج آور است اما درد پس از چند دقیقه با شل شدن تاندون کاهش می یابد. در مراحل اولیه ، درد پاشنه آشیل تمایل به دنبال فعالیت شدید دارد ، اما با شرایط مزمن (طولانی مدت) ، درد می تواند در طول تمام فعالیت ها و حتی گاهی در حالت استراحت رخ دهد.
• ضخیم شدن تاندون: اغلب می توانید توده ای را در ناحیه آسیب دیده تاندون آشیل احساس کنید که لمس آن دردناک است. این اندازه بسته به شدت تاندونیت آشیل و محل آن متفاوت است
• سفتی: مچ پا و ساق پا اغلب با تاندونیت آشیل سفت و سفت می شوند و حرکت پا را محدود می کنند. مجدداً ، این حالت پس از استراحت طولانی مدت بدتر می شود و با حرکت ملایم برطرف می شود

تاندونیت آشیل چگونه تشخیص داده می‌شود؟ 

پزشک شما معمولاً می‌تواند تاندون آشیل را با توجه به آنچه که به آن‌ها می‌گویید و بررسی پای شما تشخیص دقیق دهد.

پزشک شما را مجبور می‌کند پای خود را در برابر مقاومت به سمت پایین فشار دهید (پلانتار فلکشن) یا هنگام ایستادن روی نوک انگشتان پا بالا بیایید. اگر این دردناک باشد، نشان دهنده تاندونیت است. اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید، این نشان دهنده آسیب شدیدتری است كه به احتمال زیاد پارگی تاندون است.

در صورت مشکوک شدن به خار استخوان جراحي و اشعه ايکس ممكن است انجام شود.

این فیلم مفید از آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا به بررسی آنچه در صورت پارگی کامل تاندون انجام مي‌شود می‌پردازد.

درمان تاندونیت آشیل

تعدادی از گزینه‌های مختلف درمان تاندونیت آشیل وجود دارد. اهداف اصلی آن‌ها کاهش التهاب و تحریک تاندون است. بهترین روش‌های درمان تاندونیت آشیل عبارتند از:

استراحت

استراحت کافی مهم‌ترین بخش درمان تاندونیت آشیل است. باید به تاندون زمان داده شود تا بهبود یابد. تا آنجا که ممکن است سعی کنید از فعالیت‌هایی که علائم شما را تحریک می‌کند اجتناب کنید. در موارد شدید ممکن است نیاز به عصا برای چند هفته وجود داشته باشد.

دارو

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد آشیل کمک کنند اما ضخیم شدن تاندون ناشی از دژنراسیون را کاهش نمی‌دهد، بنابراین این درمان تاندونیت آشیل باید همراه با دیگران انجام شود.

تزریق

تزریق کورتیزون می‌تواند برای کاهش درد و التهاب به عنوان بخشی از درمان تاندونیت آشیل استفاده شود. این استروئید تمایل دارد به جای اینکه مستقیماً در تاندون قرار داده نشود، احتمال پارگی تاندون را کاهش دهد.

پس از تزریق باید چند روز مراقبت کرد زیرا می‌تواند تاندون را به طور موقت تضعیف کند. می‌توانید در مورد تزریق استروئید و نحوه عملکرد آنها در سایت ما اطلاعات بیشتری کسب کنید.

ارتوپدی

پوشیدن لنت‌های پاشنه ساده در کفش می‌تواند تنش روی تاندون را کاهش دهد. یک درمان تاندونیت آشیل ساده و در عین حال موثر است. اگر تصور می‌شود که بیومکانیک تغییر پا می‌تواند در مشکل شما نقش داشته باشد، متخصص ارتوپدی می‌تواند کفی مناسب را به شما ارائه دهد تا به رفع مشکل کمک کند.

یخ

استفاده از یخ می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناشی از التهاب تاندون کمک کند. با این حال اگر از آن اشتباه استفاده شود، در واقع می‌تواند اوضاع را بدتر کند. برای اطلاع از نحوه استفاده ایمن و موثر از یخ به قسمت یخ درمانی مراجعه کنید.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان تاندونیت آشیل است. فیزیوتراپیست شما علاوه بر ارائه برنامه ورزشی ممکن است اصطکاک‌های عمقی عرضی را نیز انجام دهد. این نوع خاصی از ماساژ است که شامل اصطکاک به صورت عرضی در محل آسیب می‌شود. ممکن است با سونوگرافی درمان شود. هر دو به بهبود جریان خون در ناحیه و تنظیم مجدد الیاف آسیب دیده برای بهبود کمک می‌کند.

تمرینات کم ضربه

روی آوردن به فعالیت‌هایی مانند شنا و دوچرخه سواری فشار بسیار کمتری را بر تاندون آشیل نسبت به فعالیت‌های شدید مانند دویدن و پریدن وارد می‌کند.

کشش

کشش‌ها همیشه باید بخشی از درمان تاندونیت آشیل باشند. اگر ماهیچه‌های ساق پا سفت باشند، کشش به کاهش تنش روی تاندون کمک می‌کند. با این حال کشش‌ها نباید تا زمانی که در برابر پلانتار فلکسیون مقاوم شود، انجام شود. تا وقتي كه بالا آمدن روی نوک انگشتان بدون درد است، در غیر این صورت ممکن است آسیب بیشتری رخ دهد.

تمرینات تقویتی

تمرینات تقویتی نیز بخش مهمی از درمان تاندونیت آشیل هستند. با تقویت عضلات ساق پا می‌توانید به کاهش فشار روی تاندون کمک کنید.

تمرینات غیر عادی

‌اگر بیماری به تاندونوز پیشرفت کرده باشد، تمرینات غیر عادی طی سه تا چهار ماه یکی از موثرترین درمان‌ها است. تمرینات غیر عادی زمانی است که شما از ماهیچه به گونه‌ای کار میگيريد که در حال آرامش و افزایش است، نه اینکه منقبض و کوتاه شود.

تصور می‌شود که آن‌ها با افزایش استحکام کششی و طول تاندون و ایجاد هیپرتروفی در جایی که حجم بافت‌ها افزایش می‌یابد، عمل می‌کنند و همیشه به عنوان بخشی از درمان تاندونیت آشیل لحاظ می‌شود.

بهبودی از تاندونیت آشیل چقدر طول می کشد؟

بهبودی از تاندونیت آشیل متاسفانه تمایل به کندی دارد. این به این دلیل است که خون رسانی به تاندون ضعیف است و گردش اکسیژن و مواد مغذی لازم برای بهبود را کاهش می‌دهد.

آیا تاندونیت آشیل نیاز به جراحی دارد؟

اگر شش ماه است که روش‌های غیرجراحی را امتحان کرده‌اید و هنوز درد دارید، با ارائه دهنده خود صحبت کنید. ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. یک جراح پا و مچ پا می‌تواند گزینه‌هایی را بر اساس آسیب، سن، ترجیحات و سطح فعالیت شما پیشنهاد دهد.

گزینه‌های جراحی عبارتند از:

• رکود Gastrocnemius: جراحي ماهیچه‌های ساق پا را طولانی می کند.
• دبریدمان و ترمیم: اگر بیشتر تاندون سالم باشد، جراح فقط قسمت آسیب دیده را برداشته و تاندون سالم باقی مانده را به هم می‌چسباند. بعد از عمل چند هفته چکمه یا گچ می‌پوشید.
• دبریدمانت با انتقال تاندون: اگر بیش از نیمی از تاندون آشیل آسیب دیده باشد، آنقدر قسمت سالم تاندون آشیل برای عملکرد وجود ندارد. شما نیاز به انتقال تاندون آشیل دارید. جراح شما تاندونی را که کمک می‌کند انگشت شست پا به سمت پایین قرار گرفته و به سمت استخوان پاشنه حرکت می‌دهد. درمان به تاندون آسیب دیده قدرت کافی برای عملکرد می‌دهد. شما همچنان قادر خواهید بود انگشت شست پای خود را حرکت دهید، راه بروید و حتی بدوید. اما ممکن است بعد از این روش نتوانید به صورت رقابتی ورزش کنید.
• :Hydrocision TenJet® این روش با حداقل تهاجم و هدایت اولتراسوند با استفاده از سرم نمکی با سرعت بالا بافت اسکار در تاندون را تجزیه می‌کند. سالین تحت فشار به عنوان تیغه عمل می‌کند تا بافت ناسالم را به صورت انتخابی حذف کند. این کار به صورت سرپایی انجام می‌شود.

چگونه می‎توان از تاندونیت آشیل جلوگیری کرد؟

برای کاهش خطر ابتلا به تاندونیت آشیل:

• قبل از ورزش یا ورزش کردن بدن خود را گرم کنید. بر تمرینات کششی، به ویژه کشش عضلات ساق پا تمرکز کنید.
• برای جلوگیری از فشارهای مکرر بر تاندون آشیل، انواع تمرینات را انجام دهید.
• طول و شدت تمرینات خود را به آرامی و نه به طور همزمان افزایش دهید.
• با حفظ فرم بدن در تمام طول سال، عضلات خود را فعال نگه دارید.
• کفش‌های حمایتی بپوشید که مناسب باشند.
• از دویدن در سربالایی یا روی زمین ناهموار خودداری کنید.

در صورت مشاهده علائم التهاب تاندون آشیل مانند درد، کار خود را متوقف کرده و استراحت کنید. سپس در مورد مراحل بعدی با پزشک خود مشورت کنید.