مشکلات دیر جوش خوردن و جوش نخوردن شکستگی استخوان‌ها

برای برخی افراد که دچار مشکل شکستگی استخوان‌ها شده‌اند، استخوان‌ها حتی پس از یک دوره درمان طولانی به درستی جوش نخورده و بهبود پیدا نمی‌کنند. این بیماران اغلب با مشکلی مواجه می‌شوند که در اصطلاح به آن جوش نخوردن استخوان یا شکستگی دائمی غیر قابل ترمیم، گفته می‌شود. این شرایط می‌تواند مشکلات جدی برای فرد ایجاد کرده و نیازمند مراقبت‌های پزشکی باشد.

مشکلات دیر جوش خوردن استخوان‌ها

عدم جوش خوردن استخوان به معنای وجود یک آسیب دائمی در فرآیند ترمیم استخوان است که پس از شکستگی استخوان به وجود می‌آید و حتی پس از درمان ادامه می‌یابد. این وضعیت ممکن است مشکلات جدی برای فرد ایجاد کند و برای رفع آن نیاز به استفاده از روش‌های فیزیوتراپی یا حتی جراحی وجود داشته باشد.

در برخی موارد، عدم جوش خوردن استخوان به طور خودبخودی در طول زمان بهبود می‌یابد (این وضعیت به عنوان “دیر جوش خوردن استخوان” شناخته می‌شود). باید توجه داشت که وضعیت جوش خوردن استخوان‌ها در افراد مختلف متفاوت است. به عبارت دیگر، اگر پس از شش ماه از شکستگی استخوان، جوش خوردن استخوان رخ ندهد، فرد به مشکل عدم جوش خوردن استخوان مبتلا است.

انواع حالت‌های جوش نخوردن استخوان

موارد جوش نخوردن استخوان به دو نوع اصلی طبقه‌بندی می‌شوند: جوش نخوردن هیپرتروفیک و جوش نخوردن آتروفیک. جوش نخوردن هیپرتروفیک به حالتی اشاره دارد که جوش نخوردن استخوان در نتیجه یک مشکل مکانیکی در محل شکستگی ایجاد شده باشد. این شرایط اغلب باعث ایجاد مشکلی می‌شود که در اصطلاح به آن «پا فیلی» یا برآمدگی در محل شکستگی گفته می‌شود. این مشکل در نتیجه تجمع بیش از حد بافت استخوانی در محل ایجاد می‌گردد.

جوش نخوردن آتروفیک، در نتیجه ترمیم ضعیف استخوان به خاطر عدم خون‌رسانی مناسب به ناحیه آسیب‌دیده ایجاد می‌شود. روش‌های درمان برای موارد جوش نخوردن آتروفیک استخوان پیچیده‌تر است. به این ترتیب لازم است استخوان دچار شکستگی در محل نگه داشته شده و بافت اطراف سر استخوان و نقاط دچار بافت‌مردگی آن خالی گردد. پس از این کار از پیوند استخوان در اطراف نواحی دچار شکستگی استفاده خواهد شد.

عوارضی همچون کوتاه شدن یا ایجاد فاصله بین دو سر استخوان دچار شکستگی ممکن است به صورت مکرر در موارد جوش نخوردن آتروفی استخوان مشاهده شده و به این ترتیب لازم است ابتدا بافت آسیب‌دیده استخوان برداشته شده و ناحیه سالم استخوان برای جوش خوردن در محل مناسب قرار داده شود.

دلایل جوش نخوردن استخوان

جوش نخوردن استخوان دلایل متعدد به شرح زیر دارد:

• خون‌رسانی ضعیف (بیولوژی)
• بی‌ثباتی
• عفونت
• سایر آسیب‌دیدگی‌ها و مشکلات ناشی از درمان نامناسب (تثبیت غیر کافی استخوان در محل) و جذب استخوان در محل ایجاد شکستگی
• وزن زیاد بدن، سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب، و سایر مشکلات مانند آن
• ابتلا به دیابت
• پوکی استخوان
• اعتیاد به الکل

علاوه بر کشیدگی بیش از حد ایجاد شده در محل شکستگی، دو انتهای شکسته استخوان ممکن است بیش از حد از یکدیگر جدا گردند که در اصطلاح به این مشکل جداشدگی بیش از حد استخوان گفته می‌شود. حرکت بیش از حد استخوان دچار شکستگی که ممکن است در نتیجه تثبیت غیر کافی محل پس از آسیب‌دیدگی ایجاد شده یا با باز کردن زودتر از موعد گچ و قالب استخوان ارتباط داشته باشد، یکی از شرایط دیگری است که می‌تواند با این مشکلات ارتباط داشته باشند. علاوه بر این ممکن است بافت دچار شکستگی بین ناحیه دچار شکستگی قرار گرفته (در اصطلاح به این مشکل قرارگیری نامناسب بافت نرم گفته می‌شود) و عفونت یا خون‌رسانی نامناسب در محل دچار شکستگی ایجاد نماید (در اصطلاح به این مشکل نکروز استخوانی گفته می‌شود.)

علائم و نشانه‌های جوش نخوردن استخوان

علائم عادی جوش نخوردن استخوان شامل درد، ورم، و حساسیت در محل ایجاد شکستگی و نیز عدم امکان حرکت استخوان یا مشاهده حرکت‌های غیر عادی در محل شکستگی است. علاوه بر این جوش نخوردن استخوان ممکن است باعث ایجاد نقص در عملکرد عضو در شرایطی شود که شکستگی در ناحیه پاها یا پایین‌تنه ایجاد شود. به این ترتیب مشکلات خاص برای راه رفتن یا تحمل وزن ایجاد می‌گردد.

بررسی و تشخیص جوش نخوردن استخوان و دیر جوش خوردن آن

تشخیص این مشکل با بررسی شرح حال بیمار و معاینه علائم (مثل درد، ورم، ناپایداری یا تغییر شکل) در ناحیه ایجاد مشکل شکستگی استخوان شروع می‌شود. پس از این کار، یک معاینه فیزیکی بر روی بیمار انجام می‌شود تا به این ترتیب ناراحتی، تغییر شکل یا بی‌ثباتی ایجاد شده در محل جوش نخوردن استخوان مشخص گردد و در ادامه از تصویربرداری رادیولوژی، سی تی اسکن، اسکن ام آر آی یا اسکن استخوان‌ها برای تشخیص دقیق مشکل ایجاد شده استفاده خواهد شد. به این ترتیب پزشک می‌تواند به‌طور دقیق ساختارهای داخلی استخوان را مشاهده نماید.

روش‌های درمان جوش نخوردن استخوان

روش‌های درمان برای موارد جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن استخوان بستگی به شرایط خاص هر بیمار داشته و ممکن است با بررسی علت ایجاد مشکل در اولین مرحله آغاز شود. در صورتی که مشکل علت فیزیولوژیک داشته باشد، پزشکان اغلب تلاش می‌کنند ابتدا مشکل فیزیولوژیک را برطرف کنند تا به این ترتیب بدن بتواند از توانایی طبیعی خود برای رفع مشکل استفاده کند. روش‌های درمان قابل استفاده برای رفع مشکل جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن استخوان به دو دسته روش‌های جراحی و روش‌های غیر جراحی طبقه‌بندی می‌شوند.

درمان با امواج مافوق صوت و مگنت تراپی

روش‌های درمان غیر جراحی شامل استفاده از یک محرک استخوان است. محرک استخوان یک ابزار کوچک است که امواج مافوق صوت یا پالس‌های الکترومغناطیسی تولید کرده و در عمل می‌تواند باعث تحریک فرآیند ترمیم استخوان شود. به این ترتیب معمولاً به بیمار توصیه می‌شود دستگاه را بر روی ناحیه دچار مشکل برای مدت 20 دقیقه تا چند ساعت در هر روز قرار دهد.

درمان با امواج شوکی

درمان با امواج شوکی یک روش درمان موثر برای موارد جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن استخوان است. علاوه بر این، پیچ خوردن استخوان در محل یکی از عوارضی است که به‌طور مکرر در ارتباط با این مشکل ایجاد شده و نیاز به عمل جراحی برای بیمار دارد.

اوزون تراپی

اوزون تراپی یک روش درمان پیچیده است که برای پیشگیری از عوارض ناشی از شکستگی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه از اوزون به‌طور گسترده در طیف گسترده‌ای از داروها استفاده می‌شود، زیرا این ماده می‌تواند تاثیرات بیولوژیک مثبت بر وضعیت آسیب‌دیدگی داشته باشد. در حقیقت اوزون تراپی یکی از روش‌های درمان برای تجدید ساختار استخوان است. از این روش معمولاً زمانی استفاده می‌شود که نواحی خاص آسیب‌دیده بدن بدون یک محرک خارجی ترمیم پیدا نکنند.

تکار تراپی

تکار تراپی یک روش درمان فیزیکی است که در عمل یک روش گرما درمانی درونی است و می‌تواند دوره ریکاوری و مدت زمان لازم برای توان‌بخشی بیمار را از طریق تحریک فرآیندهای طبیعی ترمیم بدن کاهش دهد. این روش از امواج رادیویی برای ایجاد گرما در بافت‌ها و تحریک عکس‌العمل ترمیم طبیعی بدن استفاده می‌کند و در نهایت می‌تواند تاثیر ضد التهابی و تسکین دهنده فوری برای استخوان داشته باشد.

روش‌های جراحی

در صورتی که روش‌های درمان محافظه‌کارانه برای موارد جوش نخوردن استخوان یا دیر جوش خوردن استخوان موثر نباشند، احتمالاً این درمان با استفاده از جراحی پیوند استخوان مصنوعی کامل خواهد شد. پیوند استخوان معمولاً زمانی که عفونت فعال در محل آسیب‌دیدگی وجود داشته باشد، برای بیمار قابل استفاده نیست. این جراحی را می‌توان به عنوان یک درمان مجزا پس از برطرف شدن عفونت بر روی بیمار انجام داد. در حقیقت اگر در محل آسیب‌دیدگی عفونت وجود داشته باشد، لازم است پس از درمان عفونت با مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک از عمل جراحی برای بیمار استفاده شود.