درد ناگهانی کمر معمولاً به علت بیرون زدگی دیسک به وجود می‌آید. دیسک بین مهره‌ها به عنوان ضربه گیر عمل میکنند و تحت فشار بسیار زیادی قرار می‌‌گیرند. در صورتی که دیسک شکننده شود هسته ای ژله مانند آن به سمت بیرون هدایت میشود و به اعصاب یا کانال نخاعی فشار وارد میکنند. در چنین حالتی به بیمار دچار درد شدید خواهد شد و معمولاً ستون فقرات پایین کمر بیشتر درگیر میشود. معمولا دیسکی که دچار بیرون زدگی شده به کمک داروهای مسکن و ضد التهاب بهبود پیدا می‌کند. انجام دادن حرکات ورزشی ویلیامز و استفاده از مدالیته‌های فیزیوتراپی میتواند به کنترل این مشکل کمک کند اما در موارد شدید انجام عمل جراحی ضرورت خواهد یافت. ورزش ویلیامز که از آن تحت عنوان حرکات ورزشی مخصوص چرخش قسمت پایین کمر یا حرکات ویلیامز یاد میشود به یک مجموعه از تمرینات ورزشی گفته میشود که از کشش ستون فقرات پایین‌کمر جلوگیری می‌نماید اما با چرخش آن و تقویت عضلات شکم و سرینی میتواند به کنترل درد کمک نماید بدون آنکه بیمار به انجام عمل جراحی نیاز داشته باشد. این تمرینات ورزشی به کشش عضله صاف نگهدارنده ستون فقرات و عضلات همسترینگ و رباط ایلیوفمورال کمک می‌کند. این تمرینات ورزشی در ابتدا در سال ۱۹۳۷ توسط دکتر پاول ویلیامز طراحی شد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی ورزش ویلیامز برای درمان دیسک کمر و یا رزرو نوبت در مطب دکتر پور قاسمیان متخصص فیزیکی و توابخشی با شماره تلفن 03131311013 تماس حاصل فرمایید.
تاریخچه‌ی ورزش ویلیامز
تمرینات ورزشی مخصوص ستون فقرات در سال ۱۹۳۰ توسط یک جراح ارتوپد به نام دکتر رجن مورد تایید قرار گرفت. این تمرینات شامل حرکات اسکات می باشد و معمولاً بر بهبود عملکرد قسمت پایین کمر تمرکز دارد. دکتر ویلیامز برای اولین بار برنامه ورزشی اصلاحی خود مربوط به بیماران مبتلا به درد مزمن پایین کمر را در سال ۱۹۳۷ منتشر کرد. او در این رابطه به بررسی عکس‌العمل بیماران خود پرداخته بود که دچار درد پایین کمر و تحلیل رفتگی مهره‌ها بوده اند. این تمرینات در ابتدا برای مردان زیر ۵۰ سال و زنان زیر ۴۰ سال که دچار لوردوز ستون فقرات لومبر بوده‌اند و کاهش فضای بین دیسک ستون فقرات ناحیه لومبر آنها در عکسبرداری توسط اشعه ایکس مشاهده شده است و علائم و نشانه‌های مزمنی داشتند طراحی گردید.
توجیه علمی
دکتر ویلیامز معتقد بود که علت اصلی برخی از نوع‌های درد، فشار بر دیسک‌های بین مهره‌ها ناشی از ناحیه نامناسب بدن است. او باور داشت که ستون فقرات که از موقعیت صحیح خارج شده است، تحت فشار بسیار زیادی قرار می‌گیرد و فشاری روی دیسک‌های بین مهره‌ها ایجاد می‌کند، که باعث کاهش عملکرد بیمار خواهد شد. او نگران بود که عدم انعطاف در انجام فعالیت‌های روزمره و فشار بر دیسک و آسیب دیدگی آن، به وجود آینده.
هدف از انجام ورزش ویلیامز چیست؟
هدف از انجام دادن ورزش ویلیامز باز کردن فرامن بین مهره‌ها و کشش عضلات باز کننده کمر، عضلات چرخاننده ران و مفاصل فاست و تقویت عضلات شکم و سرینی و همچنین به حرکت درآوردن ناحیه لومبر می‌باشد. این حرکات ورزشی همچنین باعث کاهش درد و بهبود پایداری پایین کمر میشود.
انواع ورزش ویلیامز برای درمان دیسک کمر
در این قسمت حرکات ورزشی ویلیامز برای کاهش درد کمر ناشی از بیرون زدگی دیسک آورده شده است:
چرخش لگن
برای انجام این تمرین باید به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوهای خود را خم نمایید و کف پای خود را به صورت صاف روی زمین قرار دهید. باید بازوهای خود را در دو طرف بدن خود بگذارید. ناف خود را به سمت داخل بکشید به نحوی که ستون فقرات و کمر شما به زمین فشار داد شود. باید عضلات قسمت میانی شکم کاملاً سفت باشند. در هنگام انجام این تمرین باید به طور طبیعی نفس بکشید و حدود ۵ تا ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید سپس بدن خود را شل کنید و مجدداً این حرکت را ۱۵ دقیقه تکرار کنید.
نزدیک کردن زانو به قفسه سینه
برای انجام این تمرین، لازم است روی زمین دراز بکشید و زانوهای خود را خم کنید تا کف پایتان صاف روی زمین قرار گیرد. سپس به آرامی زانوی راست خود را به سمت قفسه سینه و شانه هدایت کنید و در این حالت حدود ۵ تا ۱۰ ثانیه بمانید. سپس زانوی خود را به حالت اولیه بازگردانید و همین حرکت را با پای دیگرتان تکرار کنید.
بالا آوردن هر دو زانو
برای انجام این تمرین همانند حرکت قبلی باید به صورت صاف روی زمین دراز بکشید و پاهای خود را خم نمایید. پس از آنکه زانوی راست خود را به سمت قفسه سینه هدایت کردید پای چپ خود را نیز بالا بیاورید و هر دو زانوی تان را نگه دارید و حدود ۵ تا ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید. به آرامی هر دو پای خود را پایین بیاورید. انجام دادن این حرکت ورزشی میتواند به بهبود انعطاف پذیری قسمت پایین کمر کمک نماید.
کشش عضله چرخاننده ران
برای انجام این تمرین باید پای راست خود را به عقب ببرید و پای چپ خود را جلو بیاورید به نحوی که زانوی راست شما روی زمین قرار بگیرد و کف پای چپ شما نیز به صورت صاف روی سطح زمین قرار داده شود. کمی به سمت جلو بچرخید تا زمانی که زانوی چپ شما کاملاً منقبض شود. جای پای خود را عوض کنید و مجدداً این حرکت ورزشی را تکرار نمایید. عضلات چرخاننده ران که در قسمت جلوی ران قرار دارند درگیر خواهند شد. انجام دادن این تمرین ورزشی سفتی و گرفتگی آنها برطرف میشود و شما در طول روز عملکرد بهتری خواهید داشت. این تمرین ورزشی به بهبود انعطاف پذیری پا کمک می‌کند.
دراز و نشست
برای انجام این تمرین نیز باید حرکت چرخش لگن را انجام بدهید و هنگامی که در این حالت قرار دارید به آرامی سر و شانه خود را از زمین جدا کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید سپس به نقطه شروع برگردید. انجام دادن این تمرین ورزشی به تقویت عضلات قسمت پایین و بالای شکم کمک می‌کند.
کشش عضله همسترینگ
برای انجام این حرکت باید بنشینید و پاهای خود را کاملاً بکشید به نحوی که نوک انگشتان شما به سمت بالا قرار داشته باشد و زانوهای شما نیز کاملاً صاف باشند. به آرامی بالا تنه خود را به سمت جلو و پای خود خم کنید اما دقت داشته باشید که زانوی شما خم نشود. دست‌های خود را به سمت نوک انگشتان پا هدایت کنید و چشم خود را نیز به سمت جلو متمرکز نگه دارید. در این شرایط عضلات همسترینگ در قسمت پشت ران کشیده خواهند شد و این امر به بعبود انعطاف پذیری کمر کمک می‌کند.
حرکت اسکات
حرکت اسکات بهترین نوع تمرین کششی است که عضلات ران را درگیر می‌نماید. برای انجام دادن این تمرین باید بایستید به نحوی که پاهای شما کاملاً صاف باشند و آنها را به عرض شانه باز کنید. سعی کنید به آرامی بالا تنه خود را به سمت پایین بکشید، چشم خود را متمرکز نگه دارید و به روبرو نگاه کنید، کف پاهای خود را به صورت صاف روی زمین قرار دهید و سعی کنید به آرامی زانوهای تان را خم کنید. انجام دادن حرکت اسکات به تقویت عضلات ران کمک می‌کند. درصورتی که تعادل ندارید باید روی یک سطح صاف قرار بگیرید تا تعادل شما حفظ شود.
