علل درد پایین کمر: تقویت عضلات و کاهش درد در پایین کمر و دنبالچه

حدودا از هر 10 نفر، 8 نفر یک یا چند دوره درد پایین کمر را تجربه می‌نماید. در بیشتر موارد ، این درد ناشی از بیماری جدی یا مشکل جدی کمر نیست و علت دقیق درد مشخص نیست. به همین دلیل به این نوع کمر درد، درد پایین کمر غیر اختصاصی گفته می‌شود. توصیه معمول این است که تا حد ممکن فعال باشید و فعالیت های عادی انجام دهید. مسکن‌ها تا زمانی که درد کم شود می‌توانند کمک کنند. در بیشتر موارد ، درد در طی شش هفته از بین می رود ، اما ممکن است هر از گاهی برگردد (عود نماید). در بعضی موارد ، درد مداوم (مزمن) ایجاد می‌شود و ممکن است به درمان بیشتری نیاز باشد. درمان خاص برای درد پایین کمر بستگی به علت درد و شدت آن دارد. اما اغلب شامل داروهای ضد درد و آرام بخش ماهیچه ها ، فیزیوتراپی و وسایل کمکی مانند وسایل ارتوپدی کمر است. همچنین ممکن است این روش‌ها شامل تغییر در سبک زندگی مانند کاهش استرس ، کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی باشد.

دلایل عمده درد پایین کمر چیست؟

برخی از دلایل عمده درد پایین کمر عبارت‌اند از:

آرتروز ستون فقرات 

آرتروز ستون فقرات – انحطاط آهسته مفاصل ستون فقرات – شایع ترین علت درد پایین کمر است. همه ما با افزایش سن ، در مفاصل خود سایش و پارگی را تجربه می‌کنیم و طبیعی است که کمر شما با افزایش سن دچار مشکلاتی شود. با جدا شدن غضروف بین مفاصل نخاعی ، بافتهای اطراف ممکن است ملتهب شوند. التهاب و نازک شدن غضروف باعث افزایش اصطکاک در مفاصل می‌شود که ممکن است باعث درد پایین کمر شود.

آسیب دیدگی ستون فقرات

افتادن یا تصادف رانندگی می‌تواند باعث آسیب دیدگی کمر شود. اما عواملی مثل حمل سبد لباس شویی از پله ها نیز می‌تواند همین آسیب را باعث شود. برخی از صدمات کمر ممکن است ناگهانی و آسیب زا باشد و برخی نیز با گذشت زمان و به صورت آهسته اتفاق می‌افتد. ممکن است فکر کنید که ورزشکاران و افراد فعال به دلیل سبک زندگی فعال بیش‌ترین آسیب را می‌بینند. اما این امر همیشه صدق نمی‌کند. شما به همان اندازه احتمال دارید با انجام کارهای ساده مثل خم شدن و برداشتن یک جوراب از زیر تخت، به کمر خود آسیب بزنید.  کارهای روزمره ، مانند نگه داشتن کودک ، ممکن است منجر به صدمات کمر هنگام انجام نادرست این کارها شود.

دیسک های کمر

دیسک کمر یا آسیب به دیسک های بین مهره ای نیز می‌تواند باعث درد پایین کمر در افراد مختلف شود. این اتفاق اغلب در قسمت تحتانی کمر رخ می‌دهد. دیسک آسیب دیده ممکن است همیشه صدمه نبیند. اما حتی اگر بدون درد باشد ، محتوای آن می‌تواند اعصاب اطراف را فشار داده یا تحریک کند ، و باعث ایجاد درد در قسمت تحتانی کمر و سایر نواحی کمر شود

کدام یک از عوامل سبک زندگی در درد پایین کمر نقش دارند؟

سه عامل اصلی در شیوه زندگی وجود دارد که ممکن است احتمال بروز درد پایین کمر را تحت تأثیر قرار دهد:

• مطالعات متعدد ارتباط بین سیگار کشیدن و درد پایین کمر را مشخص کرده‌اند. استعمال سیگار باعث التهاب در بدن می‌شود و مانع از بهبود خود به خود بدن از این درد می‌شود.
• چاقی همچنین با انواع مختلفی از درد مزمن از جمله درد پایین کمر همراه است. در افرادی که دارای شاخص توده بدنی بالا (BMI) هستند ، استرس در ستون فقرات افزایش می‌یابد و باعث سایش و پارگی بیشتر می‌شود.
• سطح فعالیت بدنی شما همچنین می‌تواند در سلامت کمر شما نقش داشته باشد. در حالی که یک سبک زندگی بی‌تحرک می‌تواند خطر ابتلا به درد پایین کمر را افزایش دهد ، فعالیت بدنی بیش از حد یا شدید نیز می‌تواند باعث ایجاد همین آسیب گردد. اگر از سطح ایده آل فعالیت بدنی خود مطمئن نیستید ، با پزشک خود مشورت کنید.

علائم درد پایین کمر

درد پایین کمر به عنوان یک درد حاد (یا کوتاه مدت) و مزمن طبقه بندی می‌شود. کمردرد حاد از چند روز تا چند هفته ادامه دارد. کمردرد حاد به خودی خود برطرف می‌شود. کمردرد مزمن بیش از 3 ماه طول می‌کشد و اغلب بدتر می‌شود. علت کمردرد مزمن را می‌توان به سختی یافت. این موارد شایع‌ترین علائم درد پایین کمر هستند. علائم ممکن است شامل ناراحتی یا درد در قسمت تحتانی کمر باشد:

• درد
• سوزش
• درد تیز یا حالت گرفتگی
• درد مشخص یا مبهم

ممکن است درد به یک یا هر دو باسن یا حتی در ناحیه ران یا لگن منتشر شود.علائم درد پایین کمر ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی به نظر برسد. همیشه برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.

آیا به آزمایش نیاز دارم؟

پزشک شما معمولاً از توضیحات درد و با بررسی شما قادر به تشخیص علت و نوع درد پایین کمر خواهد بود. بنابراین در اکثر موارد نیازی به آزمایش نیست. هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند درد پایین کمر را اثبات یا تأیید کند. در حقیقت ، برخی از پزشکان معتقدند که آزمایشات در هنگام تشخیص درد پایین کمر ، می‌توانند صدمات بیشتری نسبت به حالت عادی ایجاد کنند. به عنوان مثال ، ضربات فنی که برای گزارش در مورد برخی از اسکن ها استفاده می‌شود ، گاهی اوقات می‌تواند نگران کننده به نظر برسد ، در حالی که در حقیقت اسکن فقط نشان می‌دهد که برای یک سن مشخص چه وضعیتی عادی است و دلیل درد را مشخص نمی‌کند.

همراه با تاریخچه پزشکی کامل و معاینه بدنی ، آزمایشات مربوط به درد پایین کمر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس. در این آزمایش از پرتوهای انرژی الکترومغناطیسی برای ساختن تصاویر از استخوان‌ها بر روی فیلم استفاده شده است.
• سی تی اسکن. این تصویربرداری با استفاده از پرتوهای ایکس و فناوری رایانه‌ای ، برای تهیه تصاویر دقیق از هر قسمت از بدن ، از جمله استخوان‌ها ، ماهیچه‌ها ، چربی و اندام‌ها استفاده می‌شود. اسکن CT نسبت به پرتونگاری ایکس جزئیات بیشتری دارد.
• MRI در این روش از یک میدان الکترومغناطیسی و یک رایانه برای به تصویر کشیدن اجزای بدن استفاده می‌شود که تصاویری از اندام‌ها و ساختارهای بدن ایجاد می‌شود.
• اسکن استخوان رادیونوکلئید. این تکنیک تصویربرداری از مقدار بسیار کمی از مواد رادیواکتیو استفاده می‌کند که به جریان خون بیمار تزریق می‌شود تا توسط یک اسکنر تشخیص داده شود. این آزمایش جریان خون به استخوان و فعالیت سلول‌های درون استخوان را نشان می‌دهد.
• الکترومیوگرام (EMG). این تست عملکرد عضلات را بررسی می‌کند.

درمان درد پایین کمر

توصیه‌ها و درمان‌های زیر برای درد پایین کمر مناسب است:

فعال نگه داشتن بدن

تا حد امکان فعالیت های عادی خود را ادامه دهید. اگر درد بسیار بد باشد ممکن است در ابتدا این کار ممکن نباشد. با این حال ، به محض امکان حرکت کنید و در اسرع وقت به فعالیت های عادی برگردید. به عنوان یک قاعده ، کاری را انجام ندهید که درد زیادی را ایجاد می‌کند. با این حال ، وقتی تلاش می‌کنید فعال شوید ، ناگزیر خواهید بود برخی ناراحتی‌ها را بپذیرید. تعیین هدف جدید هر روز ممکن است ایده خوبی باشد.

• به عنوان مثال ، پیاده روی در خانه در یک روز ، پیاده روی به مغازه ها در روز بعد و غیره.
• همچنین ، در هر مکانی که راحت‌ترین سطح باشد ، در طبیعی ترین حالت بخوابید. توصیه های قبلی در مورد خوابیدن روی تشک محکم بوده است. با این حال ، هیچ مدرکی برای اثبات این نکته وجود ندارد که تشک محکم نسبت به هر نوع تشک مناسب برای افراد دارای درد پایین کمر بهتر است. برخی افراد متوجه می‌شوند که یک بالش محکم کوچک بین زانوها هنگام خوابیدن ، به سهولت در علائم در شب کمک می‌کند.
• اگر شغلی دارید ، هدف شما باید این باشد که در اسرع وقت به سر کار خود بازگردید. نیازی به انتظار برای رهایی کامل از درد قبل از بازگشت به کار نیست. بازگشت به محل کار اغلب با رجوع به الگوی طبیعی فعالیت و فراهم کردن حواس پرتی از درد ، به تسکین درد کمک می‌کند.
• تمرینات طراحی شده توسط فیزیوتراپیست در خانه می‌تواند به شما در بهبودی سریع‌تر کمک کند و مرتب نگه داشتن آن‌ها می‌تواند عضلات کمر شما را تقویت کند و احتمال برگشت کمر درد را کاهش می‌دهد.

در گذشته ، توصیه این بود تا زمانی که درد تسکین یابد، استراحت کنید. اکنون مشخص شده است که این توصیه اشتباه بوده است. شواهد حاصل از آزمایشات تحقیقاتی این است که شما با حرکت دوباره و بازگشت به کار در اسرع وقت ممکن است سریع‌تر بهبود یابید. همچنین ، در صورت فعال ماندن در هنگام درد پایین کمر به جای استراحت زیاد ، احتمال کاهش کمردرد (مزمن) افزایش می‌یابد.

داروها و تزریق برای درد پایین کمر

در صورت نیاز به مسکن‌ها ، بهتر است مرتباً آن‌ها را مصرف کنید. این بهتر از آن است که الان و دوباره آن‌ها را مصرف کنید فقط وقتی درد بسیار بد است. اگر مرتباً آن‌ها را مصرف می‌کنید ، درد در بیشتر اوقات کاهش می‌یابد ، و این امکان را به شما می‌دهد تا ورزش کنید و فعال شوید.

• مسکن‌های ضد التهاب. این داروها شامل ایبوپروفن است که می‌توانید در داروخانه‌ها خریداری کرده یا با نسخه دریافت کنید. انواع دیگر مانند دیکلوفناک یا ناپروکسن به تجویز نیاز دارند. ممکن است برخی از افراد نتوانند ضد التهاب را مصرف کنند. به عنوان مثال ، برخی از افراد مبتلا به آسم ، فشار خون بالا ، نارسایی کلیه یا نارسایی قلبی.
• اگر ضد التهاب مناسب نباشد یا به خوبی کار نکند ، یک مسکن قویتر مانند کدئین گزینه دیگر است. این داروها ممکن است به عنوان کوکدامول ، که کدئین با پاراستامول است ، مصرف شود. یبوست یک عارضه جانبی رایج ناشی از کدئین است. در صورت نیاز به رفتن به توالت این دارو ممکن است درد کمر را بدتر کند. برای جلوگیری از یبوست ، باید غذاهایی با فیبر فراوان میل کنید.
• در صورتی که عضلات کمر بسیار متشنج شوند و باعث وخیم تر شدن درد شوند ، یک شل کننده عضلانی مانند دیازپام گاهی برای چند روز تجویز می‌شود. دیازپام یکی از گروه های دارویی به نام بنزودیازپین ها است که می‌تواند باعث وابستگی شود و باید برای مدت زمان کوتاه مصرف شود.
• تزریق استروئید اپیدورال (ESI): این یک روش با حداقل تهاجمی است که می‌تواند در تسکین درد گردن ، بازو ، کمر و پا هر نوع دردی که ناشی از التهاب عصبی ستون فقرات به دلیل تنگی نخاع یا دیسک کمر است ، کمک کند.
• تزریق ریزوتومی فاست (Facet Rhizotomy Facet): هدف از تزریق ریزوتومی فاست ، از بین بردن درد پایین کمر با غیرفعال کردن عصب حسی است که به سمت مفاصل فاست می رود. در طی این روش ، سوزنی با پروب در خارج از مفصل آسیب دیده وارد می‌شود. سپس پروب با امواج رادیویی گرم می‌شود و به منظور غیرفعال کردن عصب روی عصب حسی به مفصل اعمال می‌شود. با انجام این عمل به عصب حسی ، ریزوتومی فاست می‌تواند از رسیدن سیگنال های درد به مغز جلوگیری کند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

درمان شناختی رفتاری (CBT) همچنین ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی توصیه شود. شواهد خوبی از آزمایشات تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد که این روش می‌تواند به شما کمک کند. هدف از CBT این است که به شما کمک کند تا روشی را که فکر می‌کنید ، احساس و رفتار می‌کنید تغییر دهید. این دارو به عنوان درمانی برای مشکلات مختلف سلامتی ، از جمله انواع درد مزمن استفاده می‌شود.اگر روش‌های درمانی فوق کمکی نکرده‌اند ، ممکن است به کلینیک تخصصی درد مراجعه کنید. به ندرت ، یک عمل جراحی به نام فیوژن نخاعی زمانی در نظر گرفته می‌شود که همه گزینه‌های درمانی دیگر کمکی نکرده و درد ثابت و شدید باشد.

سایر روش‌های درمان کمر درد

همچنین چندین گزینه غیر جراحی برای درمان درد پایین کمر در ستون فقرات کمری در دسترس بیماران است. روش‌های درمانی رایج تر شامل موارد زیر است:

• گرما یا سرما: استفاده از یک بسته سرد یا پد گرم می‌تواند به طور موثر درد کمر را درمان کند. برخی از بیماران ما دریافته‌اند که تناوب بین گرما و سرما رضایت بخش ترین حالت را فراهم می‌کند.
• ماساژ دستی: ذکر این نکته حائز اهمیت است که این کار باید فقط توسط پزشک متخصص در زمینه بهداشت انجام شود، مانند پزشکان متخصص ما با استفاده از دست یا وسیله پزشکی برای فشار آوردن به مفصل ستون فقرات ، ماساژ دستی ستون فقرات را انجام می‌دهند.
• طب سوزنی: این عمل بیش از 2500 سال پیش در چین آغاز شد. این روش شامل قرار دادن سوزن های نازک در نقاط مشخصی از بدن است. گفته می‌شود که تحریک این نقاط باعث بهبود جریان انرژی در بدن و افزایش تولید مواد شیمیایی تسکین دهنده درد طبیعی بدن می‌شود. این کار می‌تواند درد پایین کمر بیماران را کاهش دهد.

چه موقع جراحی ضروری است؟

هنگامی که درمان محافظه کارانه برای درد پایین کمر باعث تسکین درد نمی‌شوند یا علائم عصبی رو به وخامت یا تشدید است ، ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد. افراد متقاضی جراحی باید دارای شرایط زیر باشند:

• میزان سلامتی مناسب بدنی
• کمردرد و درد پاها فعالیت طبیعی فرد را محدود کرده یا کیفیت زندگی را مختل می‌کند
• نقص عصبی پیش‌رونده مانند ضعف پا ، بی‌حسی یا هر دو ایجاد می‌شود
• از دست دادن عملکرد طبیعی روده و مثانه
• دشواری در ایستادن یا راه رفتن
• دارو و فیزیوتراپی بی‌اثر هستند

اگر جراحی توصیه شود، جراحان مغز و اعصاب گزینه‌های مختلفی برای کمک به کاهش فشار روی ریشه‌های عصبی دارند. اگر چندین ریشه و دیسک عصبی باعث ایجاد درد شوند یا اگر در ستون فقرات انحطاط و بی‌ثباتی وجود داشته باشد، جراح مغز و اعصاب ممکن است یکی از گزینه‌های زیر را انتخاب کند:

یک رویکرد با حداقل تهاجم. رفع فشار بیشتر یا جا به جایی مهره ها و پیوند استخوان برای تثبیت آن‌ها استفاده کند و بسته به میزان بیماری، آن‌ها را از طریق صفحات فلزی، پیچ، میله و قفس تثبیت کند. پس از انجام چنین جراحی، ممکن است بیماران تحرک را در قسمت پشتی از جمله توانایی خم شدن به دست آورند. علاوه بر این، بیماران ممکن است به فیزیوتراپی بعد از عمل نیاز داشته باشند.

فواید جراحی همیشه باید در برابر خطرات با دقت سنجیده شود. اگرچه درصد زیادی از بیماران مبتلا به درد پایین کمر بعد از عمل تسکین درد قابل توجهی دارند ، اما تضمین نمی‌شود که جراحی کمک کند.

آیا می‌توان از بروز درد پایین کمر جلوگیری کرد؟

شواهد نشان می‌دهد که بهترین راه برای جلوگیری از درد پایین کمر، انجام مناسب فعالیت‌ها و ورزش منظم است. این بدان معناست که تمرینات بدن سازی عمومی مانند پیاده روی، دویدن، شنا، و غیره می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مناسب باشد. هیچ مدرک محکمی برای گفتن این موضوع وجود ندارد که هرگونه تمرین خاص تقویت کننده کمر صرف نظر از داشتن وضعیت مناسب بدنی و فعال بودن، برای جلوگیری از درد پایین کمر مفید تر است. آگاه بودن و انجام صحیح فعالیت‌ها نیز در پیشگیری از این بیماری بی تأثیر نیست. به عنوان مثال ، وقتی در وضعیت نامناسب قرار دارید، از بلند کردن اشیا سنگین خودداری نمایید.