انواع قرص و داروهای موثر برای درمان کمردرد

کمردرد دلیل رایج غیبت از کار و جستجوی درمان پزشکی می باشد. این درد ممکن است ناراحت کننده و ناتوان کننده باشد و می تواند در نتیجه صدمه، فعالیت و برخی بیماری ها نیز باشد. کمردرد می تواند روی تمامی سنین، به دلایل متفاوتی اثر کند. همانطور که سن بالاتر می رود، شانس ایجاد درد پایین کمر، به خاطر عواملی مانند حرفه کاری و بیماری زوال دیسک، افزایش می یابد.

درد پایین کمر ممکن است به ستون فقرات استخوانی کمر، دیسک های بین مهره ها، رباط های اطراف دیسک ها و ستون فقرات، عصب ها و طناب نخاعی، عضلات پایین کمر، اندام های داخلی شکمی و لگنی و پوست اطراف ناحیه کمر مربوط باشد.

تشخیص

پزشک شما در حال بررسی کمر شما است و توانایی شما در تشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاها را ارزیابی می‌کند. علاوه بر این، ممکن است از شما بخواهد درباره شدت درد خود از مقیاس صفر تا ده نمره دهید و در مورد عملکرد شما که همراه با درد است، با شما صحبت کند.

این ارزیابی‌ها به تشخیص ریشه درد، میزان حرکت قابل انجام قبل از اینکه درد شما را متوقف کند، و وجود گرفتگی عضله کمک می‌کنند. همچنین، می‌توانند به حذف دلایل جدی‌تر کمردرد نیز کمک کنند.

اگر دلیلی برای مشکوک بودن به وجود یک بیماری خاص وجود داشته باشد که مسبب کمردرد شما است، پزشک احتملا یک یا چند آزمایش برای شما تجویز کند:

• ایکس ری: این عکس ها، هم ترازی استخوان های شما و اینکه آرتروز یا استخوان شکسته ای دارید را نشان می دهد. این تصاویر به تنهایی مشکلات مربوط به طناب نخاعی، عضلات، اعصاب یا دیسک ها را نشان نمی دهند
• MRI یا CT اسکن: این اسکن ها تصاویری ایجاد می کنند که فتق دیسک یا مشکلات مربوط به استخوان ها، عضلات، بافت، تاندون ها، اعصاب، رباط ها و رگ های خونی را نشان می دهند.
• آزمایشات خون: می تواند مشخص کند که آیا عفونت یا بیماری های دیگری که ممکن است باعث درد بشود را دارید یا خیر.
• اسکن استخوانی: در موارد نادر، پزشک شما ممکن است از اسکن استخوانی برای دیدن تومور استخوانی یا فشار شکستگی ایجاد شده بر اثر پوکی استخوان استفاده کند.
• بررسی های عصبی: الکتروکاردیوگرافی (EMG) تکانه های الکتریکی که توسط اعصاب و پاسخ هایی که توسط عضلات شما تولید می شود را اندازه گیری می کند. این آزمایش می تواند فشردگی عصبی که به علت فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی ایجاد شده است را تایید کند.

درمان

بیشترین تجربه نشان می‌دهد که بسیاری از کمردردها در طول چند جلسه درمان خانگی بهبود می‌یابند. با این حال، هر فردی متفاوت است و کمردرد شرایط پیچیده‌ای دارد. برای بسیاری از افراد، درد به مدت چند ماه ادامه نمی‌یابد و فقط در برخی موارد درد شدید و مداومی را تجربه می‌کنند.

مصرف مسکن‌های بدون نسخه و استفاده از گرما ممکن است بتواند به شما کمک کند، اما استراحت کامل توصیه نمی‌شود. به اندازه‌ای که می‌توانید، فعالیت‌های خود را ادامه دهید. سعی کنید فعالیت‌های سبک مانند راه رفتن و فعالیت‌های روزمره را انجام دهید. فعالیت‌هایی که باعث افزایش درد می‌شوند را متوقف کنید، اما به خاطر ترس از درد، فعالیت‌های خود را کاملاً متوقف نکنید. اگر پس از چند هفته درمان خانگی نتیجه مطلوبی نداشتید، احتمالاً پزشک شما داروهای قوی‌تر و روش‌های درمانی دیگری را پیشنهاد خواهد کرد.

داروهای خوراکی برای کمردرد

داروهای مسکن خوراکی در شکل های قرصی، کپسولی و مایع وجود دارند. مثال هایی برای این نوع داروهای مسکن شامل:

NSAIDs

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، بدون نسخه و با نسخه موجود می باشند. NSAID ها می توانند درد، تب و التهاب را کاهش دهند. NSAID های متنوعی با نسخه پزشک در دسترس می باشند. سلکسیب (مثلا سلبرکس) نوع جدیدی از NSAID ها می باشند و مهار کننده COX-2 نامیده می شوند. مهار کننده COX-2 شبیه به NSAID های سنتی عمل می کند و عوارض جانبی  دستگاه گوراشی کمتری دارد.

کاربردهای رایج NSAID ها

• کمردرد خفیف یا متوسط، حساسیت به لمس، التهاب و سفتی
• درد یا ناراحتی مرتبط با فعالیت، مانند دردی که بعد از ورزش، کارهای خانه، پارو کردن برف ها یا دیگر فعالیت ها به وجود می آید
• درد مربوط به کشیدگی عضله در پایین کمر و جاهای دیگر
• درد آرتروز مفصلی
• درد بعد از عمل جراحی

استامینوفن

استامینوفن (مثلا تایلنول) با مسدود کردن انتقال سیگنال درد به مغز کار می کند و بدون نسخه در دسترس می باشد. استامینوفن ممکن است با دیگر داروهای مسکن نیز ترکیب شود، این داروهای ترکیبی با نسخه قابل تهیه می باشند. ضد التهابی نمی باشند و می توان برای کنترل بهتر درد همراه با NSAID ها نیز آنها را استفاده کرد.

مزایای استامینوفن

استامینوفن خطرات و عوارض احتمالی کمتری نسبت به بقیه داروهای مسکن دارد. برخی از مزایای احتمالی استامینوفن عبارتند از:

• احتمال اعتیاد وجود ندارد.
• اگر دوز بالاتری برای تسکین نیاز باشد، با افزایش مصرف، مقاومتی ایجاد نمی شود.
• به ندرت مشکلات گوارشی ایجاد می کند.
• تعداد بسیار کمی به آن آلرژی دارند.

داروهای ضد افسردگی 

داروهای خاص ضد افسردگی مانند دولوکسیتن و آمیتریپتیلین، در کنترل انواع خاصی از دردهای مزمن حتی بدون حضور افسردگی موثر می باشند. داروهای ضد افسردگی فقط با نسخه در دسترس می باشند.

خطرات احتمالی، عوارض جانبی 

داروهای ضد افسردگی اغلب همراه عوارض جانبی ناخوشایند می باشند و کارایی هر نوع از آنها از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. دارهای ضد افسردگی ممکن است تداخلات دارویی جدی (احتمالا کشنده) با داروهای خاص دیگر داشته باشند. بنابراین بیماران باید قبل از استفاده از آنها به دقت در این مرد با پزشک خود صحبت کنند.

داروهای ضد تشنج

داروهای ضد تشنج، مانند گاباپنتین (مثلا نوروتین) و پری گابالین (مثلا لیریکا)، از طریق تقلید از انتقال دهنده عصبی سیگنال های عصبی مغز، موجب درد عصبی می شوند را منظم می کند. مبتلایان به فتق دیسک ممکن است درد عصبی داشته باشند. ضد تشنج ها فقط با نسخه در دسترس می باشند.

این داروها می توانند به آرام کردن درد عصبی نیز کمک کنند. اغلب گزینه اول درمان می باشند و شامل:

• • Carbamazepine ( نام برند Tegretol)
  • Gabapentin  (نام برند Neurontin)
  • Oxcarbazepine  (نام برندOxtellar XR,  و Trileptal)
  • Oxcarbazepine (نام برندOxtellar XR,  و Trilepta)
  •  Pregabalin (نام برندLyrica)
  • Topiramate, Topamax  (نام برند Qudexy XR, Topamax,  و Trokendi XR)

کاربامازپین و اکساربازپین معمولا درمسدود کردن درد نوراگولژی سه قلو، مفیدتر از داروهای دیگر می باشند. این شرایط در عصب صورت باعث درد شدید، ناگهانی و کوتاه مدت می شود.

عوارض جانبی داروهای ضد تشنج شامل درد قفسه سینه، یبوست، گیجی، خواب آلودگی، حالت تهوع، مشکلات قلبی و واکنش آلرژیک جدی می باشد. داروهای ضد تشنج برای بانوان باردار توصیه نمی شود.

شل کننده عضلات

شل کننده عضلات، مانند سیکلوبنزاپرین، عضلات سفت را شل می کند. شل کننده های عضلانی معمولا برای درمان درد مرتبط با مشکلات عضلات اسکلتی، مانند کمردرد و درد های شدید استفاده می شود. فقط با نسخه در دسترس هستند و معمولا برای مدتی کوتاه (مثلا 2 الی 3 هفته)تجویز می شوند، اما برخی افراد ممکن است شل کننده های عضلانی را برای دردهای مزمن خود استفاده کنند.

شل کننده های عضلانی رایج

شل کننده های عضلانی معمولا همراه با استراحت و فیزیوتراپی برای درمان کمردرد تجویز می شوند. شل کننده های عضلانی رایج شامل:

• باکلوفن
• بنزودیازپین ها
• کاریسوپرودول (سوما)
• Chlorzoxazone (Lorzone)
• سیکلوبنزاسپرین(Amrix, Fexmid, FlexePax Kit, FusePaq Tabradol)
• Dantrolene (Dantrium)
• متاکسالون Skelaxin, Metaxall), و (Metaxall CP, Lorvatus PharmaPak
• Methocarbamol(Robaxin, Robaxin-750)
• Orphenadrine
• Tizanidine(Comfort Pac with Tizanidine, Zanaflex)

مسکن های اعتیاد آور 

مسکن های حاوی مواد مخدر مانند هیدروکوکودان، ترامادول و اکسی کودون، مسکن های قوی می باشند که فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند. معمولا برای دردهای حاد و شدید مانند دوران نقاهت جراحی تجویز می شوند. برخی شاید این دارو را برای دردهای مزمن خود، مثلا کمردرد استفاده کنند. این داروها خطر بالایی برای استفاده غلط و سواستفاده را دارند و معمولا به دقت توسط پزشک تحت نظر می باشند.

استروئیدهای خوراکی 

استروئیدهای خوراکی مانند متیل پردنیزاون و پردنیزون، داروهای ضد التهابی هستند. هرچند معمولا برای درمان درد تجویز نمی شوند، اما گاهی اوقات برای درمان کمردرد یا گردن درد ناشی از التهاب توصیه می شوند. استروئیدهای خوراکی معمولا برای درمان کوتاه مدت تجویز می شوند. به خاطر احتمال عوارض جانبی جدی، استفاده طولانی مدت از استروئیدها نیازمند داشتن برنامه تجویزشده کاهشی می باشد.

تمامی داروها، از جمله داروهای بدون نسخه، خطرات و عوارض جانبی دارند. پزشک می تواند به انتخاب داروهایی خاص برای شرایط خاص، علائم  یا نوع درد کمک کند.

پرسش و پاسخ

کدام یکی بهترین قرص برای کمردرد می باشد؟

• ایبوپروفن (مثلا Advil یا Mortin) به صورت بدون نسخه موجود می باشد و داروی عالی برای درمان کوتاه مدت درد پایین کمر است.
• استامینوفن (مثلا Tylenol) و ناپروکسن سدیم (Aleve) در تسکین درد نیز موثر هستند.

کدام قوی تر است، ایبوپروفن یا ناپروکسن؟

هر دو دارو خوب می باشند. تحقیقات انجام شده در مقایسه ناپروکسن با ایبوپروفن، مشخص شد که هر دو دارو در کاهش سفتی، درد در هنگام استراحت، درد حرکتی، درد شبانه، تداخل بیماری با فعالیت های روزانه و شدت کلی بیماری مفید می باشند.

کدام برای درد بهتر است، Tylenol یا ناپروکسن؟

تایلنول (استامینوفن) به طور موثری تب و درد را کاهش می دهد، اما التهاب و تورم را نمی کاهد. ناپروکسن (Aleve) برای تسکین درد ناشی از بیماری های معمول مانند دردهای دوران قاعدگی، دندان درد و آرتروز مفید است.