درمان رگ به رگ شدن کمر در کمتر از یک هفته با استراحت و دارو

رگ به رگ شدگی کمر، با وجود اینکه ممکن است به نظر یک آسیب جدی نرسد، می‌تواند منجر به درد شدید و ناگهانی شود. این شرایط یکی از علل شایع کمردرد هستند و بسیاری از افراد در نتیجه آن به اورژانس مراجعه می‌کنند. رگ به رگ شدگی کمر می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در افراد بالای چهل سال مشاهده می‌شود. رگ به رگ شدگی کمر به معنای آسیب به تاندون‌ها یا عضلات کمر است و ممکن است شامل آسیب‌های متنوعی از آسیب کششی ساده تا پارگی جزئی یا کامل در ترکیب عضله/تاندون شود. هنگامی که بافت‌ها بیش از حد کشیده یا پاره می‌شوند، پارگی‌های بسیار ریز و میکروسکوپی با درجات مختلف ایجاد می‌شوند. این پارگی‌ها منجر به التهاب در اطراف خود می‌شوند و در نتیجه درد شدید کمر و مشکل در حرکت‌ها ایجاد می‌شود. رگ به رگ شدگی کمری که به مدت چند روز یا چند هفته وجود داشته باشد، به آن نوع حاد گفته می‌شود. اگر این شرایط بیش از 3 ماه ادامه یابد، به عنوان نوع مزمن تلقی می‌شود.

علت رگ به رگ شدن کمر

آسیب دیدگی ناشی از رگ به رگ شدن کمر ممکن است در نتیجه استفاده بیش از حد، استفاده نادرست یا جراحت باشد که می‌تواند در حین فعالیت ورزشی و همچنین فعالیت‌های روزمره ایجاد شود.

علائم رگ به رگ شدن کمر 

علائم رگ به رگ شدگی کمر یا کشش کمر شامل درد یا ناراحتی از خفیف تا شدید در ناحیه پایین کمر می‌شود، به‌خصوص اگر پس از یک حادثه یا آسیبی که فشار مکانیکی به بافت‌های کمری وارد کرده باشد. وابسته به نوع و شدت آسیب، ممکن است علائم دیگری نیز تجربه شوند، از جمله: ضعف یا کاهش قابل توجه قدرت، عدم استحکام، مشکل در حرکت، از بین رفتن کامل عملکرد عضلات، تورم، حساسیت و کبودی. شدت علائم معمولاً با شدت آسیب متناسب است.

در صورت بروز درد ناگهانی یا شدید، عدم توانایی در حرکت، ضعف کامل عضلات یا احتمال وجود شکستگی یا آسیب جدی دیگر، باید به شدت به درمان فوری مراجعه کنید. اگر با وجود استراحت کوتاه، استفاده از یخ و مصرف داروهای ضد التهابی، کمردرد همچنان ادامه دارد، حتماً باید به پزشک یا متخصص مربوطه مراجعه کنید.

افرادی که دچار کشیدگی و رگ به رگ شدگی عضلات کمر شده‌اند، ممکن است یک یا چند علائم زیر را تجربه کنند:

• درد و ناراحتی که از درد خفیف تا درد ناتوان کننده ناگهانی را شامل می‌شود.
• درد موضعی در قسمت پایین کمر (مانند درد سیاتیک تا پاها کشیده نمی‌شود).
• هنگام دست زدن به کمر ممکن است خیلی دردناک باشد.
• شروع ناگهانی درد؛ درد ممکن است با اسپاسم عضلانی همراه باشد.
• مشکل در ایستادن یا راه رفتن و با استراحت کمی تسکین می‌یابد.
• درد شدید ممکن است به‌سرعت برطرف شود، با تکرارهای متناوب یا دردی سطح پایین که برای چند هفته یا ماه ادامه دارد.

تشخیص رگ به رگ شدن کمر 

پزشک یک معاینه فیزیکی را انجام می‌دهد که ممکن است شامل وارد کردن فشار بر روی یا در نزدیکی محل مشکوک به آسیب دیدگی باشد تا ورم، تحریک و درد را مشخص کند. از شما خواسته می‌شود حرکات خاصی را انجام دهید که به پزشک کمک می‌کند تا محدوده حرکتی‌تان را تعیین کند و کدام حرکت درد شما را افزایش یا کاهش می‌دهد. همچنین پزشک از شما در مورد علائم و فعالیت یا آسیبی که منجر به این دردها می‌شود سؤال خواهد کرد.

برای تشخیص یا رد کردن احتمال شکستگی‌ها، ناهنجاری‌های استخوانی سایر منابع احتمالی درد و یا برای تشخیص آسیب به دیسک‌های کمر، ممکن است از تصویربرداری رادیولوژی یا ام آر آی استفاده شود. اگر درمان تجویز شده باعث تسکین علائم نشود، آزمایش تشخیصی دیگری مانند نوار عصب و عضله (الکترومیوگرافی) (EMG) یا مطالعات هدایت عصبی ممکن است لازم باشد.

در حین تشخیص، پزشک شما ممکن است از یک مقیاس درجه بندی استفاده کند تا آسیب شما را خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کند.

• درجه I (خفیف) – کشیدگی بیش از حد عضله یا تاندون. پارگی‌های کوچکی ممکن است وجود داشته باشد یا شاید رخ نداده باشد. درد خفیف ممکن است همراه با تورم یا بدون آن ایجاد شود.
• درجه II (متوسط)– کشش بیش از حد؛ بیشتر رشته‌ها پاره می‌شوند، اما پارگی ناقص است. درد قابل ملاحظه اما متوسط؛ به همراه ورم؛ کبودی، حساسیت. گرفتگی عضله؛ بی‌ثباتی مفصل، از دست دادن قدرت و درد در هنگام حرکت نیز ممکن است رخ دهد.
• درجه III (شدید) – معمولاً شامل پارگی کامل بافت‌ها می‌شود؛ و از دست دادن کامل عملکرد عضلات. درد شدید است و ممکن است با تورم، حساسیت، کبودی، ضعف، از بین رفتن عملکرد عضلات و بی‌ثباتی مفاصل همراه باشد.

برای تسکین درد چه‌کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

 بیشتر آسیب‌های رباط‌ها و ماهیچه‌ها به مرور زمان در طی شش هفته به خودی خود بهبود می‌یابند. نکته‌ی اصلی برای بهبودی، فعال ماندن و تحرک داشتن باوجود محدودیت‌ها است. بیشتر افرادی که سعی می‌کنند هر چه سریع‌تر به زندگی عادی خود برگردند متوجه می‌شوند که درد آن‌ها به‌تدریج محو می‌شود. البته برخی موارد احتیاطی وجود دارد که در اینجا به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• اگر شغل شما به بلند کردن سنگین یا فعالیت‌های شدید دیگر نیاز دارد، ممکن است مجبور شوید این فعالیت‌ها را محدود کنید تا شانس بهبودی‌تان را افزایش دهید. در صورت امکان از استراحت در تختخواب خودداری شود. استراحت طولانی مدت در رختخواب می‌تواند عضلات شما را تضعیف کرده و بهبودی شما را کندتر کند.
• در حالی که در روند بهبودی کمرتان به سر می‌برید، می‌توانید دردتان را با استفاده از داروهای ضدالتهابی بدون نسخه (داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی) مانند آسپرین یا ایبوپروفن (مانند Motrin یا Advil) کاهش دهید. با این حال، توصیه‌هایی در مورد دوز مناسب داروها را به دقت رعایت کنید و آن‌ها را بیشتر از حد لازم مصرف نکنید. در صورت نیاز به داروی مسکن برای بیش از چند روز با پزشک خود مشورت کنید
• ترکیبی از سرما و گرما نیز می‌تواند به کاهش درد کمر کمک کند. بلافاصله پس از بروز درد، سعی کنید یک کیسه‌ی یخ (کیسه یخی که در یک پارچه پیچیده شده است) را روی محل درد قرار دهید. چند بار در روز و هر بار 20 دقیقه از این کیسه‌ی یخ استفاده کنید. هنگامی که درد شروع به کاهش می‌کند، 20 دقیقه با یک پد گرم‌کن یا کیسه‌ی آب گرم می‌توان به شل شدن عضلات و تسریع روند بهبودی کمک کرد.
• ماساژ ممکن است برای بیماران مبتلا به کمردرد حاد (4 تا 12 هفته به طول می انجامد) و مزمن (طولانی‌تر از 12 هفته) که ارتباطی با بیماری یا شرایطی خاصی نداشته باشد، مفید واقع شود. ماساژ دادن خصوصاً وقتی فایده‌ی بیشتری خواهد داشت که همراه با تمرین‌هایی انجام بگیرد

پزشک چه درمانی برای رگ به رگ شدن کمر می‌تواند ارائه دهد؟ 

اول از همه، پزشک سعی خواهد کرد منشأ درد شما را بفهمد. کشش و رگ به رگ شدن‌ها در تصاویر رادیوگرافی یا تکنیک‌های دیگری مشخص نمی‌شوند، اما علائم شما می‌توانند تصویری نسبتاً واضح را وضعیتتان را نشان دهند.

• اگر درد شما بدون هیچ‌گونه علائم بهبودی به مدت چند هفته ادامه داشته باشد، پزشک ممکن است برای بررسی فتق دیسک‌ها یا سایر آسیب‌ها، دستور عکس‌برداری رادیولوژی یا تصویربرداری با تکنولوژی بالا را بدهد. چنین تست‌هایی می‌توانند عفونت‌های نخاعی و سرطان را نیز تشخیص یا رد کنند.
• پزشک ممکن است برای کمک به کنترل درد شما داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) را تجویز کند. داروهای شل کننده‌ی عضلانی به برخی بیماران کمک می‌کنند، اما به طور کلی عملکرد بهتری نسبت به NSAID ندارند و اغلب باعث گیجی و خواب آلودگی می‌شوند.
• برای تسریع روند بهبودی و جلوگیری از عود آسیب، فیزیوتراپی می‌تواند درمانی مهم باشد. تمرینات تقویت هسته و تثبیت‌کننده‌ی لگن بسیار مفید هستند. یک درمانگر یا فیزیوتراپیست می‌تواند شما را در زمینه تکنیک‌های مناسب بلند کردن نیز راهنمایی کند.
• درمان کایروپراکتیک یا درمان دستی: درمان دستی یا مانوپولاسیون ملایم فرم‌های مختلفی دارد و به طور کلی گزینه‌ای مطمئن برای کمک به شل شدن عضلات کمر، تسکین درد و ایجاد بهبودی در کمر است. اگرچه در صورت داشتن پوکی استخوان یا فتق دیسک باید مراقبت‌های ویژه‌ای صورت بگیرد، زیرا در این موارد، دست‌کاری در ستون فقرات می‌تواند علائم را بدتر کند یا حتی باعث صدمات دیگری شود.
• معمولاً برای کمردرد مزمن جراحی در نظر گرفته نمی‌شود. هیچ وقت ثابت نشده است که عمل جراحي منجر به كاهش كمردرد ناشي از رگ به رگ شدن کمر می‌شود و بلکه ممكن است شرایط را بدتر کند. یک نکته اساسی که باید به خاطر بسپارید این است که در صورتی که آسیب دیدگی کمر باعث کشیده شدن درد مزمن در پاها شود، جراحی احتمالاً مفید خواهد بود. در صورت لزوم حتماً نظر دوم را به کار ببرید.

بهبودی و نتایج بعد از درمان 

رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات کمر به طور معمول با گذشت زمان بهبود می‌یابد؛ بسیاری از آن‌ها در طی چند روز و بیشتر آن‌ها طی 3 تا 4 هفته. بیشتر بیماران مبتلا به کمر درد خفیف یا متوسط بهبودی کامل می‌یابند و در طی چند روز، چند هفته یا احتمالاً چند ماه بدون هیچ گونه علائمی خواهند بود. اگرچه به یاد داشته باشید که از سرگیری سریع فعالیت‌ها در سطح معمول ممکن است باعث آسیب مجدد شود که می‌تواند شدیدتر از آسیب اولیه باشد و ممکن است منجر به عود آسیب یا درد مزمن شود.

پیشگیری

اگرچه برخی از عضلات کمر در حین انجام فعالیت‌های روزانه به حد کافی تمرین داده و ورزیده می‌شوند، اما بسیاری از عضلات نیز این‌گونه نیستند. این عضلات با افزایش سن ضعیف می‌شوند، مگر اینکه به‌طور ویژه‌ای تمرین داده شوند. به‌طورکلی، افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند و تمرینات کششی را برای عضلات کمر انجام می‌دهند، کمتر دچار کمردرد ناشی از رگ به رگ شدن کمر، پارگی یا اسپاسم، می‌شوند.

برای جلوگیری از یا کاهش تأثیر هرگونه آسیبی، باید که به طور مرتب ورزش کنید و پیاده روی، شنا یا فعالیت‌های دیگری را با یک برنامه تناسب و تقویت ستون فقرات، تمرینات کمر یا تمرین‌های خاصی برای کشش و تقویت عضلات کمر و شکم انجام دهید. یک برنامه‌ی کامل ورزشی برای کمر ممکن است شامل موارد زیر باشد: کشش برای کاهش درد کمر، تمرینات تقویت‌کننده کمر و ورزش هوازی کم اثر. کشش منظم عضلات همسترینگ (ماهیچه‌ای که از پشت ران عبور می‌کند) همچنین به کاهش و جلوگیری از سفتی و آسیب دیدگی عضلات کمر کمک خواهد کرد. سفتی عضلات همسترینگ باعث محدود شدن حرکت در لگن می‌شود که می‌تواند به رگ به رگ شدن کمر کمک کند. کشش منظم همسترینگ می‌تواند با افزایش تدریجی کشش این عضلات، باعث کاهش فشار در قسمت پایین کمر شود.